Hayatımın En Mutlu 3 Ayı

Aşk Hikayesi

Hayatımın en mutlu üç ayını geçirdim. Gözümü açtığım andan kapadığım ana kadar, her an huzurlu ve mutlu geçti. Hayatımda başka mutlu anlar da çok olmuştu. Ama neden 'özellikle' bu üç ay mutluluğun zirvesini oluşturdu? Soğukkanlılıkla nedenlerini düşündüm.

​

Önce aklıma gelenleri kabaca yazarsam...

​

1. Yeni evlendik ve düzgünce bağımsızlaştık! Sadece bizim yuva yerimiz oldu.

2. Yeni bir yerde yeni bir başlangıç. Umut dolu.

3. Palos Verdes çok güzel olduğu için

4. Mükemmel hava. Her gün 23 derece, serin rüzgar, sıcak güneş ışığı, keyifli hava

5. Amerika'nın kendine özgü rahat kültüründe rahatlık hissi

6. Eşimle ilişkimiz çok iyi ve birbirini derinden seviyoruz.

7. Yemek pişirmenin hayatın zevki. Her gün taze ve iyi malzemelerle yemek pişirerek yiyoruz.

8. Haftada 3 kez eşimle birlikte ter dökerek spor yapmak.

9. Hiç gürültü olmayan huzurlu bir mahallede yaşamak.

10. Hafta sonları yeni yerlere gidip eğlenmek.

11. Yatak odasına telefon götürmeme kuralı koyduk, bu yüzden yatmadan önce telefon bakmadan eşimle birlikte kitap okuyup uyuyoruz. (Uyku kalitesi artıyor)

12. Her gün eşimle el ele mahallede yürüyüş yapıyoruz.

13. İşle ilgili hiçbir stres yoktu.

14. Evliliğin verdiği içten gelen güven duygusu.

15. Her gün su içmek (Ben normalde su içmezdim, ama Isaac her gün su getiriyor)

​

Aklıma gelenleri yazdım, bunların arasında en önemli unsurları seçtim.

​

Birincisi, 'hava'nın büyük etkisi oldu. Palos Verdes'in havası gerçekten eşsizdi. Eşsiz diyorum çünkü buradan 30 dakikadan fazla uzaklaşınca hava çok daha sıcak oluyordu. Ama burası, gerçekten garip bir şekilde her zaman 23 dereceyi koruyordu ve hava gerçekten mükemmeldi. Hava güzel olunca dışarı çıktığımda bile kendimi iyi hissediyordum. Sizi rahatsız eden hiçbir şey yokmuş gibi bir his. Sıcak ve nemli havada olduğunuzda sinirlenmeniz kaçınılmazdır. Çok soğuk olunca da büzülür ve keskinleşirsiniz. Burasının havası mükemmeldi ve bu mutluluğa büyük katkıda bulundu. Sadece cennet gibiydi. Her gün hayran kaldığım PV'nin havası.

​

Hava koşullarına ek olarak, güzel ve sakin 'doğa'nın içinde olmak da mutluluğa büyük katkıda bulundu. Gangnam'ın kalbinde yaşadığımda, sabah gürültüsüyle uyanırdım ve kendimi kötü hissederdim. Gürültülü korna sesleri, kepçe arkasından gelen bip bip sesleri, kalabalık sesleri sabahın huzurunu bozuyordu. Buna karşılık burası sakindi. Ve doğa canlıydı. Ağaçlar ve çiçeklerle doluydu ve her gün yunus, sincap, tavşan, kertenkele görebiliyordum. Her gün denizi görebilmek de güzeldi. Denizi sadece seyretmek bile derin bir mutluluk sunuyordu. Deneyimlerime göre sakin doğa en iyisidir. Şehre geri dönmek istemiyorum...!

​

Hayatımda bir eşin olmasıyla elde edilen güven duygusu da önceki mutluluklardan farklı bir nokta. Daha önce de güzel havada, sakin doğanın içinde kaldığım zamanlar olmuştu, ama her zaman içimde bir 'endişe' vardı. Belirgin bir endişe de vardı ama somut olmayan bir endişe de vardı. Bu somut olmayan endişe, eşimle tanıştıktan sonra kayboldu. Ayrıca dünyaya ait hırslarım da çok azaldı. Bu yeterince iyi değil mi? diye düşünüyorum. Sevdiğim bir insan var, ikimiz de geçimimizi sağlayabiliyoruz, geçim kaygımız yok, mükemmel değil mi? Daha ne istiyorsun? Bu his. Daha önce dünyanın takdirini kazanmak için çabalıyordum. Artık takdir edilmemiz gerekenler sadece kendimiz ve birbirimiz. Tüm bunlar 'güvenli bir mutluluk' sağladı.

​

Sağlıklı rutinler zaten vardı, ama Isaac ile evlenince birkaç tane daha ekledim. Telefonu asla yatak odasına götürmeme kuralı koyduk ve bu mutluluğa çok büyük katkıda bulundu. Yatmadan önce yatarak Instagram veya YouTube'da vakit geçirirken kendimi aptal gibi hissederdim ve geç uyuyup uyku kalitem kötü olurdu. Ama günün sonunu Kutsal Kitap okumak ve minnettarlıklarımızı paylaşmakla bitirince erken ve rahat bir şekilde uyuyakaldım. Uykuya dalınca sabah kalktığımda da kendimi iyi hissediyordum. Günü güzel bir şekilde bitirip, yeni bir güne başlamak hissi.

​

Son olarak, 'yemek pişirmek' de mutluluğa büyük katkı sağladı. Yemek pişirmenin kendisi mutluluk vericiydi ve özenle hazırladığım yemekleri Isaac ile birlikte yemek büyük bir mutluluktu. Ne yersen o olursun! Sağlıklı yemek yiyince sağlıklı oldum.

​

Özetle, mutlu olmamın sebebi her anın sağlıklı olması gibiydi. Eşimle sağlıklı ilişki, iyi uyumak, iyi yemek yemek, düzenli spor yapmak, hırsız olmayan sağlıklı zihinsel durum, sağlıklı ve canlı doğa, o doğayı gezerken her gün yürüyüş yapmak vb...

​

Hayatı sadece yaşamayı değil, kendim için en uygun ortamı 'tasarlayarak' yaşamaya çalışıyorum. Küçük görünen ama mutluluğuma büyük katkıda bulunan 'unsurları' bulduğuma göre, mutlu kalabileceğim bir ortam tasarlayarak mutluluğu yaşamak istiyorum.

​

Burada daha fazla mutlu olmak için eklemem gereken unsurlar:

1. Sosyal medyayı kısa süreliğine silmek

2. Diyetime protein eklemek

3. Net bir vizyon ve hedef belirleyip ona odaklanmak

dır.

Sosyal medyayı kısa süreliğine silmek, odaklanmayı engelleyici bir unsur olduğu için silmek daha iyi olacak gibi görünüyor ve diyetime protein eklemek, karbonhidratı çok sevdiğim için protein yersem daha sağlıklı olacağımı düşündüğüm için ekledim. Net bir vizyon ve hedef belirleyip odaklanılacak bir şey bulmak en büyük sorun. Aşırı odaklanma içinde mutluluğu bulan biriyim, ama şu sıralar sadece yemek pişirmeye odaklanıyorum. Yemek pişirmenin dışında başka bir proje bulup 'aşırı derecede odaklanmak' istiyorum. En çok yapmak istediğim proje İngilizce kitap yazmak.

​

Sosyal medyayı silersem, bol protein yersem ve İngilizce kitap yazma projesine başlarsam yaşamdan duyduğum memnuniyet bir kademe daha artacakmış gibi geliyor.

​

'Ben' kullanım kılavuzunu doğru bir şekilde bilmeliyim ki hayattan keyif alayım diye düşünüyorum. Neyi sevdiğimi, neye karşı hassas olduğumu, neyi sevmediğimi vb. Sürekli olarak 'ben' hakkında çalışarak kendimi mutlu bir şekilde yetiştirmeliyim.

​