Onderwerp
- #Culturele verschillen
- #Amerikaanse cultuur
- #Relatie met een expat
- #Voor- en nadelen
- #Internationale relaties
Aangemaakt: 2024-01-18
Aangemaakt: 2024-01-18 21:57
Eerste generatie Koreaanse Amerikanen: mensen die na hun volwassenheid emigreerden
1,5e generatie Koreaanse Amerikanen: mensen die voor hun volwassenheid emigreerden
Tweede generatie Koreaanse Amerikanen: in Amerika geboren en getogen, feitelijk gewoon Amerikanen...
Isaac is een tweede generatie Koreaanse Amerikaan die in Amerika is geboren en opgegroeid. Tweede generatie Koreanen spreken vaak helemaal geen Koreaans, maar Isaac spreekt het eigenlijk best wel goed? Ik was in eerste instantie erg verbaasd. Omdat ik nog nooit iemand had ontmoet die geen Koreaans sprak, voelde het een beetje alsof ik een minder begaafd persoon ontmoette en ik was behoorlijk overdonderd. (Sorry, Isaacㅠㅠ) Toen ik hem mijn eerlijke gevoelens vertelde, zei hij dat hij altijd als een slimme persoon werd gezien en dat deze feedback nieuw en grappig was. Hij vond zijn nieuwe, ietwat minder begaafde identiteit interessant en leuk.
"Oké... dan kom ik een volgende keer langs. Ik ben betrouwbaar!" Laatst was er een meme populair over de manier waarop Jeonghyeong-jo (전청조) zich voordeed als een Koreaanse Amerikaan, en we hebben er hard om gelachen. Want de echte manier van spreken van een Koreaanse Amerikaan is... nog schattiger...
Ik was weg voor een fotoshoot en Isaac paste op Duchil, en toen kreeg ik dit berichtje: "Hij heeft alleen geplast en geen poep gedaan." Isaac schrijft meestal gewoon op wat hij hoort. Je=hij, shi=plas. Als we zulke berichtjes uitwisselen, besef ik het nog meer: ah, hij is echt een buitenlander.
"Dat kan. Nu is het belangrijkste om voor je lichaam te zorgen." Soms lijkt het alsof hij een vertaalprogramma gebruikt, want soms verschijnt er vertaalde tekst. Het voelt alsof ik met een robot praat. Grappig en schattig.
Hoe communiceren we dan meestal? Als we berichten sturen, schrijft Isaac in het Engels en ik in het Koreaans. Jungju (정주) lachte toen ze zag dat we op onze eigen manier communiceerden. Maar eigenlijk sturen we bijna nooit berichtjes. We bellen. Tegenwoordig zeggen veel mensen dat ze last hebben van telefoonangst, maar wij vinden bellen makkelijker, dus het lijkt wel alsof we oude mensen zijn. (Geboren in 1992 en 1989)
Tijdens telefoongesprekken gebruiken we een mix van Engels en Koreaans. In het begin was die communicatievorm een beetje ongemakkelijk, maar nu maakt het niet meer uit of we Engels of Koreaans spreken. Het mengen van de talen is onze standaard geworden. Daardoor is mijn Engels en zijn Koreaans flink verbeterd.
Ik heb de voor- en nadelen van een relatie met een tweede generatie Koreaanse Amerikaan op een rijtje gezet.
Voordelen
1. Je hoort unieke en verrassende uitingen van genegenheid.
2. Je leert snel Engels.
3. Je wereld wordt groter (een nieuwe cultuur leren kennen)
Nadelen
1. Je moet woorden uitleggen waarvan je denkt dat hij ze wel kent.
2. Je moet een lange afstand relatie hebben.
3. Soms ontstaan er botsingen door culturele verschillen.
Laten we eerst eens kijken naar de voordelen. Het eerste voordeel is dat je unieke en verrassende uitingen van genegenheid hoort. Hij gebruikt uitdrukkingen die ik nog nooit eerder had gehoord. Bijvoorbeeld:
"Ik heb alleen ogen voor jou"
"Ik weet niet meer hoe het voelt om eenzaam te zijn"
"Leuk je te zien"
"Ik ben niet gewoon gelukkig, ik ben ‘diep’ gelukkig"
In plaats van gewoon "Ik mis je" of "Ik hou van je", gebruikt hij meer primitieve en pure uitdrukkingen. En dezelfde woorden klinken anders als ze in een Amerikaans-Koreaans accent worden uitgesproken. (Omdat Isaac het goed kan uitdrukken en mooi praat, weet ik niet zeker of alle Koreaanse Amerikanen zo zijn, maar ik vond zijn unieke uitdrukkingen in ieder geval leuk.)
Het tweede voordeel is dat je snel Engels leert. Omdat we constant Engels spreken, raak je er snel aan gewend. Ook zijn vrienden zijn Koreaanse Amerikanen of buitenlanders, dus we gebruiken automatisch Engels, waardoor je Engels snel verbetert.
Het derde voordeel is dat je wereld groter wordt. Isaac’s vrienden uit verschillende landen worden mijn vrienden, en ik leer nieuwe culturen kennen waardoor mijn wereld groter wordt. Isaac studeerde af aan de University of Michigan, en afgestudeerden van die universiteit zijn meestal dol op Michigan Football. Het was fascinerend om te zien hoe serieus ze die sport namen; ze droegen Michigan Football kleding, kwamen samen om te juichen en volgden elke wedstrijd om erover te discussiëren. Ik leerde iets nieuws over hoe populair school sporten zijn in Amerika. Het is als de wereldbeker. Door deze totaal onbekende wereld te leren kennen, voel ik mijn wereld groter worden. Nieuw en leuk.
Laten we nu de nadelen bekijken.
Het eerste nadeel is dat hij vaak woorden niet kent waarvan je denkt dat hij ze wel zou moeten kennen, en je ze steeds moet uitleggen. Bijvoorbeeld: Laatst was er een trend op Reels om je vriendje te vragen: "Welke kleur denk je aan als je aan mij denkt, uit de kleuren van de regenboog?", en ik wilde dat ook proberen. Maar toen ik de vraag stelde, vroeg Isaac met heldere ogen: "What?? What is 빨주노?" Dit gebeurt vaak. Je denkt: "Dit begrijpt hij toch wel?", maar hij kent veel woorden niet, en je moet ze dan allemaal uitleggen voordat je verder kunt gaan met het gesprek. Ik denk dat dat voor Isaac ook lastig is. Als hij iets in het Engels uitlegt en ik het niet begrijp, moet hij de betekenis van het woord weer uitleggen.
Het tweede nadeel, en het meest cruciale, is dat het een lange afstand relatie is. En zelfs als we elkaar wel zien, hebben we allebei geen visum, dus moeten we elke drie maanden naar het buitenland en weer terug. Op dit moment hebben we een lange afstand relatie. Ik ben in Korea, Isaac in Amerika, en we spreken elkaar elke dag. Zelfs als we trouwen en een visum aanvragen, duurt het minstens een jaar voordat het visum wordt afgegeven... dus een lange afstand relatie is onvermijdelijk.
Het derde nadeel is dat we soms botsingen krijgen door culturele verschillen. Bijvoorbeeld: in Korea is er geen partycultuur, maar in Amerika is er wel een party- en netwerkcultuur. Isaac ontmoette zijn vrienden in Apgujeong Rodeo, en het was raar dat er steeds willekeurige mensen opdoken. Ik probeer meestal tijd door te brengen met mensen die ik al lang ken, en ik heb daar zelf al geen tijd voor, maar ik begreep de Amerikaanse partycultuur niet, waarbij iedereen willekeurig samenkomt. Maar door met Isaac mee te gaan naar feestjes, heb ik daar leuke vrienden gemaakt en de cultuur nu beter leren begrijpen. We botsen soms door culturele verschillen, maar we proberen elkaar te begrijpen en het op te lossen.
Tijdens mijn recente reis naar Amerika zag ik foto’s van Isaac als kind en besefte ik dat hij echt een Amerikaan is tot in zijn botten, en ik begreep hem beter. Ik zag dat onze achtergronden totaal verschillend waren (Isaac is grotendeels opgegroeid zonder Koreaanse vrienden). Omdat hij zwart haar heeft en eruitziet als een Koreaan, dacht ik dat hij gewoon Koreaans was. Dat was een misvatting. Als ik erover nadenk, is zijn Koreaans eigenlijk heel goed. Ik schaam me voor mijn eigen vooroordelen.
Isaac, die als kind geen Koreaans sprak, leerde het op zijn 20e zelfstandig door Koreaanse drama’s te kijken.
Als je een relatie krijgt met een tweede generatie Koreaanse Amerikaan, onthoud dan dit: het zijn gewoon Amerikanen. Laat je niet voor de gek houden door hun zwarte haar en zie ze als buitenlanders. Onthoud dat je niet de maatstaven van een Koreaan moet aanhouden.
Echte, niet-AI, Amerikaanse afstudeerfoto
Laguna Beach, Californië
Onze paspoorten van verschillende nationaliteiten. We moeten ook door verschillende uitgangen bij de douane.
#KoreaansAmerikaan #tweedegeneratie #relatie #liefde #huwelijk #cultureleverschillen #cultuur #Amerika #Korea #KoreaansAmerikaan
#internationalekoppel
#ENTPkoppel
#eersteontmoeting
#relatie
#liefde
#KoreaansAmerikaan
#liefdesverhaal
#liefdesverhaal
#trouwvoorbereidingen
#koppel
#huwelijk
#christen
#christelijkeliefde
#christelijkkoppel
Reacties0